Tranen op je graf
Met een brokstuk in mijn keel
en een welhaast gebroken stem
voel ik jou, zo zacht als fluweel
nu ik je voor ‘t laatst omklem
Met het intens verdriet in mij
en zovele tranen op mijn wang
bemin ik je vandaar dat ik schrei
en jou volg op je laatste gang
Met de bloemen in mijn hand
en slechts leegte rond mijn hart
word ik verteerd en overmand
door verschrikkelijke smart
Met een brokstuk in m’n keel
en na wat stappen rond het perk
wordt ‘t al mij plotseling te veel
en druppen tranen op je zerk
Geplaatst in de categorie: overlijden