Hartenkreten

hartenkreet (nr. 11.594):

wonderlijke reizen

wonderlijk zoals ik reis:
sneller dan het licht
schieten mijn gedachten
door de eindeloze ruimte,
duiken in de verzengende hitte
van onze moeder zon, en
zijn daar getuige van het daverende gebrul
van samenvloeiende atomen
onder een sluier van witter dan witte energie.

de hitte deert me niet,
het oorverdovende lawaai ook niet, en
evenmin het oogverblindende licht;
ik ben alleen getuige van dit huwelijk der atomen.

wonderlijk zoals ik reis:
zonder beperking denk ik te kunnen gaan
naar de grenzen van het eindeloze,
miljarden lichtjaren van hier,
daar waar het begin is, en
het einde al is geweest nog voor we het wisten,
waar mijn weten weigert mee te reizen, en
ik stuurloos verder ga voorbij deze grenzen.

wonderlijk zoals ik reis:
met veel moeite stuur ik mijn gedachten
langs pas bewandelde wegen, en
naar personen hier vlak achter me, en
vertel hun mijn herinneringen, die al
grotendeels zijn weggevaagd
door slechts enkele levensjaren;
wonderlijk zoals ik reis.