Machteloos
Schreeuwend tegen een muur
die nooit zal kunnen horen,
een berg waarvan ik telkens
terug blijf vallen, woede uit
verbitterde onmacht geboren
Sla ik alles stuk met woorden,
onbedacht en zonder te denken
de wereld zwart voor ogen,
spreek ik in oneerlijkheid
teleurgesteld door onvermogen
Waarna ik verdwijn in een
tranendal uit spijt en verdriet,
machteloos klein bevroren
toch op zoek naar iemand
die vasthoudt, vergeeft en ziet
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid