Het leven in vraag stellen
Prangende vragen, waar geen antwoord op komt.
Duisternis zonder dat de zon opkomt.
Moordende woorden, die kwetsen als pijlen.
Lettergrepen die gesproken worden maar in
sneltempo weer vergeten zijn
Getemperde liefde, waar haat in schuilt.
Hartverscheurende taferelen, zonder enig
greintje medelijden.
Ontembaar water dat in de diepte verdwijnt.
Opgeslokt door eenzaamheid, zonder toekomst.
Antisociaal door onverdraagzaam te zijn.
Kwellende beelden, zonder doel.
Donkere wolken met keigrote hagel.
Alleen onze eigen ziel hebben we,
om ons menszijn te vrijwaren
tegen alle ellende van het leven.
En ons hart, om een lichtpuntje te geven
in de harde strijd tegen de realiteit.
Geplaatst in de categorie: verdriet