Stille liefde
Op de klink van de kerkdeur
heb ik je lief gehad.
Eerst vlijde jij je neer, en
enkele tellen later heb ik je afdruk met
mijn warme hand omhelsd.
Je hebt het nooit gemerkt wellicht,
maar daarom was het niet minder intens,
wat mij betreft.
Of die keer in het park
op de houten bank bij de vijver.
Ik wachtte ongezien op enige afstand
tot je uitgezeten was, en
haastte me toen om de warmte van je billen
nog te speuren.
Misschien loop jij onderwijl
wel achter mij aan,
eveneens op zoek naar een heimelijke
aanraking.
Mijn lief
laten we de achtervolging toch staken
en elkaar met lijf en ziel omarmen.
Geplaatst in de categorie: liefde