Nu is alles zó stil...
Nu is alles stil, het geluid sterft weg
Woordeloos staan wij tegenover elkaar
Ogen gevuld met tranen doorklievend
Hier eindigt het leven van ons samen…
Ooit verliefd in enorme intensheid
Het hebben van elkaar leek voldoende
We lieten ons dragen door de liefde
Niet wetend dat dit ons fataal zou worden…
Nu is alles stil, het geluid sterft weg
Het afscheid lijkt een eeuwigheid
De tranen zijn onze stille getuige
Geruisloos glijdend over onze wangen…
De dagen in eenzaamheid zullen komen
Nooit meer zullen wij elkaar voelen
Elkaar hartstochtelijk beminnen
Langzaam laten wij elkaar weer vrij…
Geplaatst in de categorie: ex-liefde
Dit gedicht is wederom prachtig geschreven.. ik ben trots hoor met zo'n tante :-)
Veel Liefs =xx= Stef
Zo teder en liefdevol geschreven!! Heel mooi..