Hartenkreten

hartenkreet (nr. 11.835):

verlaten

Het zijn niet de woorden die de pijn brengen
Maar de angst voor het gevolg
De angst voor het alleen zijn is de grootste
De eenzaamheid en stilte is wat ons zal krengen

De herinneringen blijven komen
Beelden op ons netvlies gegrift
Hoe verder de stilte om ons heen dringt
Hoe heter de gedachten stomen

Steeds meer neemt de angst toe
Het niet willen horen van de klanken
De klanken van het begin van het gevolg
Het maakt je gedachten moe

Het opnieuw moeten beginnen
Alles weer opbouwen vanaf de eerste dag
Stapje voor stapje opnieuw leren
En je zelfvertrouwen terug winnen