Maar toch...

Ik ben een vreemdeling op deze aarde.
Mijn leven is in 's werelds ogen niet veel waard.
Ik ben gelovig, maar door velen niet begrepen.
En ik word soms bespot en gehaat om mijn christenzijn.
Maar toch klinkt een lied in mijn hart.
Op mijn gezicht straalt blijdschap, omdat ik Hem verwacht.

Er wordt tegenwoordig gesproken over discriminatie.
Alles gelijkheid en rechtvaardigheid.
Maar mijn geloof wordt vaak door anderen niet gewaardeerd.
Of het heel gewoon is, is dat geen discriminatie?
Maar toch...blijf ik Zijn Woord verkondigen.
Ondanks alle tegenstand blijf ik op Hem hopen.

Er zijn mensen die zeggen: ga eens aan yoga doen.
Het goddelijke in jezelf zoeken, dan word je rijk.
Je moet meer ontspannen en met jezelf bezig zijn.
Het mystieke van je denken moet je zoeken in het heelal.
De natuur brengt de mens naar een hogere oorsprong.
De mens in het watertijdperk zal 't ware geluk vinden.

Dan vraag ik mij af: op welke weg moet ik gaan?
Moet ik naar rechts of moet ik links afslaan?
Als mij nog verteld wordt, vele wegen, andere geloven.
Is er nog een ander geloof voor mijn behoud?
En zijn er meer kruisen geplaatst op Golgotha?
Mensen die mij daar naar vragen, wat moet ik ze vertellen?

Maar ik kijk naar de wereld en ik zie:
Er zijn mensen die zoeken en toch niet vinden.
Vele mensen plegen zelfmoord om niet.
Vele mensen lijden honger en er is geen eten.
Vele mensen sterven door natuurrampen, er is geen helper.
Vele Joden stierven door Hitler, en waarvoor?

De mens heeft hier op aarde zijn Babylon gebouwd.
Hij kan met zijn technologie het veldgewas laten sterven.
Hij kan maken, dat de zee straks geen leven meer geeft.
Hij bouwt raketten voor technische mogelijkheden.
En hij bouwt raketten voor zelfbehoud.
Ik vraag mij af: is dát het geloof dat ik moet volgen?

Maar...ondanks dat, jubelt mijn hart een nieuw lied.
Omdat ik geloof, dat mijn Heiland leeft!!
Ik weet er is maar één weg naar Golgotha!
Er is één kruis, één Heiland, één Verlosser.
De Zoon van God, de Vredevorst.
Hij is gestorven en opgestaan, Hij schenkt ons het leven.

De Joden hebben hun Meester verlaten.
En zij zijn hun eigen weg gegaan.
Het lijkt of Christus voor christenen heeft afgedaan.
En dat wij slapen en wij Zijn komst niet meer verwachten.
Maar toch zal God Zijn schapen en ook Israël vergaderen.
En Israël zal na eeuwen Zijn roepstem eindelijk verstaan.

Schrijver: Henny Schipper, 19 januari 2005

w-schipperhome.nl

israel god christen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 14 stemmen 1.452