Hartenkreten

hartenkreet (nr. 12.181):

Bubo Bubo

Een grote wijze Uil zat op mij te wachten,
In de kou naar een lekker hapje te smachten.

Zeker ruim tien minuten keek hij mij aan,
Zag me met zijn grote uilenogen staan.

Vloog vlak over mijn hoofd in alle stilte,
Daarna stond ik slechts alleen in die kilte.

Twee weken heb ik mij nu afgevraagd,
Waarom deze Uil nu niet in Holland daagt.

Vanavond werd ik dan eindelijk verlicht,
Een videoband van mijn zoon bracht inzicht.

Hoe een mens zich zodanig kan vergissen,
Hij is daar wel heb ik mij laten vergewissen.

Eigenlijk werd die uil vroeger zeer geroemd,
Oeroeboeroe werd hij toen namelijk genoemd.