Blik op oneindig

De trein trekt een gele streep door het zand
oneindig land tot aan de horizon
ik zit en zwijg
en hoor gedachten malen
in verhalen die ik zelf verzin

's nachts komen ze
de verwijten en vragen
het gebrek aan dagen en het te veel aan tijd

ik verlies mezelf
in zinloos ijver
waarin ik wedijver
met oneindigheid

oneindigheid werk

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 357