moeder

Ma, jij was het schuim van de zee,
die het zeewier met zachte hand streelde.
De zon, die door de wolken priemde,
om de bloembollen tot
mooie bloemen te laten ontwaken.

De stroom, die in alle bescheidenheid,
naar de zee vloeide, om het zoute een
zoete smaak te geven.

Een zacht briesje op een zomeravond,
die onze huid deed afkoelen.
Uw hart, dat lieflijk aan een mens
mooie dingen bezorgde.

De noten van een lied, gespeeld
in harmonie met de strofen.
De hemel, diepblauw, zonder een wolkje,
maar zelfs in dat wolkje, tekende je
zo’n mooie gezichtjes.

De nacht, met duizenden sterren, die wij
bijna konden pakken, maar toch zover
weg waren.

Ma, jij was dit alles en nog zoveel meer.

Schrijver: claire vanfleteren, 1 maart 2005

claire.vanfleterenskynet.be

de dood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 6 stemmen 2.074