Tranen van zilver

Bouwval.
Wrokkige muren proberen de vermolmde vensters te dichten.
Haatdragend
roepen ze de straffe wind
om hulp.

Maar niet de wind, een ijle zonnestraal
valt binnen en glanst
een rechthoek van zilver om glas.

Ik pak het lijstje op.

Hartverscheurend zwart-wit,
weerloos, onwetend
het schriele jongenslijfje,
kijkt ze van me weg.

Filmmuziek zwelt aan.

"Ken je deze?"
verwachtingsvol vragend kijkt ze me aan.

"Bambi!!"

Schaterlachend om mijn beschaamd ontkennen,
doet ze mijn hart ineenkrimpen
van schrik en bange voorgevoelens.

Dan steekt de wind op.
Met donderend geraas
storten de muren in.
De rechthoek breekt
in tranen van zilver.

verdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 920