ijsreus

IJSREUZACHTIG

Knetterend verloren in de ijzige kou
Kopduwend tegen de grille wind
Welke reus ik ook spelen wou
Ik blijf slechts een 7 jarig mensenkind

Toch,… heldvoelend en hart overvol
want… stoer als viking, sterk als beer
Haar gouden haren roodbemutst met wol
Haar blauwe ogen als glinsters, telkens weer

Half schuilend achter mijn sterke rug
behandschoende hand in die van mij
‘’ik breng jou naar je veste terug’’
kuiltjes-roodwangig knikt zij blij

haar Kersen-adem vlied als vluchtend ijs
in wolkjes rond mijn hoofd
oh, mocht zij nooit eindigen deez' reis
al mijn pijn wordt door geluk verdoofd

Vechtend tegen de witte muur
ijsklompend rond mijn belaarsde voet
deze strijd speelt toch al een uur
Maar ik verlies nog gene moed.

Daar is dan, oh rampspoed, haar kasteel
het einde van een barre tocht
Warme kuslippen zijn mijn deel
een fluisterzucht en tranenvocht

Snotdrupneuzig begin ik terug te lopen
handen weggedrukt diep in de zakken
Gelukkig, onze voordeur staat nog open
het regent inmiddels met bakken.

Schrijver: Pieter Plenter, 4 maart 2005

pplenterxs4all.nl

IJsreuzachtig

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 14 stemmen 1.215