Hartenkreten

hartenkreet (nr. 12.611):

EEN WINTER

De rimpeling van het water is verijsd
in een meewarige statische gebeurtenis gebleven
glanzend gevuld met luchtbellen
worden donkere diepten aan het oog onttrokken

een achtergebleven zwaan heeft imitatiedrang
met vallen en opstaan bewijst hij dat
de natuur verliest zijn waardigheid

bomen zijn geen bomen meer
gras is verstopt onder een laag sneeuw

de mens verbergt zich
onnatuurlijk

een jaargetijde
waarin
vergissingen
de boventoon voeren