Pleidooi voor een Liefdesdelict

De aanklager staat voor de gedaagde
zijn blik strak gericht op de ondervraagde.
De jury bestaat uit een mengeling van gevoel;
deze is zich terdege bewust van zijn doel.

De gedaagde heeft het hart van de aanklager gestolen,
haar genegenheid jegens hem niet langer verscholen.
Gelaten en gevleid hoort zij zijn eindpleidooi aan,
ze wil zelfs graag in de beklaagdenbank staan.

De aanklager is vastberaden in zijn zaak…
pakt de jury in met een verpletterende toespraak;
“Er is geen weg terug!” roept hij en wacht geduldig
tot de gedaagde roept: “Ik beken… ik ben schuldig”

Het vonnis luidt: Levenslange liefdestrouw.

Schrijver: Liesbeth Gielen, 13 maart 2005

ejm.gielenhome.nl

Biografie van deze schrijver

Pleidooi Liefde Partner

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.1 met 14 stemmen 1.096