SOLIPSISME
ik ging naar bed, omarmde mijn symptomen
met bonzend hart lag ik op de matras
gedachten klonterden tot een moeras
ik hoopte dat het bloed in mij bleef stromen
ik draaide om, maar slapen deed ik pas
nadat ik tot het inzicht was gekomen
dat 'werkelijk' zich afspeelt in mijn dromen
en 'leven' slechts een schertsvertoning was
die ogenblikkelijk verdwijnt als ik
besluit haar aan te zien met open ogen
want wordt niet alles door mij voortbewogen?
maar toen de klok mij wekte met een tik
waren de wijzers zonder mededogen
ik had mezelf alleen wat voorgelogen
Geplaatst in de categorie: filosofie