Hartenkreten

hartenkreet (nr. 12.702):

Opa-of-niet

Het is mijn opa niet, het is mijn opa niet
Die daar ligt, zo stil
Die ken ik niet zo goed, ik heb hem niet gekend

Mijn opa wel, maar dat is hij niet.
Van al dat verdriet hier, zoveel verdriet overal
Word ik hyperactief.
Zouden ze dat merken, dat mag toch niet.

Handje schudden, handje schudden, veel sterkte gewenst
Dank je, dank je, ja het is een groot verlies
Mijn zusje wordt bij mijn naam genoemd
En ik, wat ben ik gegroeid, ja wat ben jij gegroeid

Maar goed ook
Ik dan ben ook geen twaalf meer.

En nu lopen
Lopen lopen lopen naar de begraafplaats
Hoe ver is dat, vraag ik.
Één kilometer, ongeveer, pak hem beet
Hou hem vast
Laat hem gaan
Één kilometer

Één kilometer
Dat zijn ongeveer duizend stappen dus daar gaan we
Één
Twee
Drie
Vier
Tel jij nog
Tel jij nog?

Mijn tante vindt het moeilijk om woorden te vinden, zegt ze
Om te omschrijven hoe ze zich voelt
Woorden vind je niet, die zijn er gewoon
Je moet ze alleen wel gebruiken

En jij hoe voel jij je, gaat alles goed met jou
Je zult wel erg verdrietig zijn, wat ben je opgewonden
Ach een beetje verward misschien maar het gaat wel hoor
Het gaat allemaal best

Wil jij niet nog even afscheid nemen nog even in de kist kijken
Nee dat is mijn opa niet
En dat is geen ontkenning

Ik heb mijn afscheid al lang genomen, ik heb geen verdriet.