verzoening

naar adem snakkend in de nauwe
gangen van een golvend lichaam
bij het geschuur op aarden wanden
waardoor ik languit neergestoken lig
weet ik wat zuurstof betekent voor geluk

overwinterd sta jij liefdevol
naast mijn vermoorde onschuld
lang geleden al gekrompen
toen ze bekeken opgenomen
blind met open ogen doorgegeven werd

je zit nu lachend bovenop de ladenkast
voeten steunend op een stoel
werpt langs mijn blik die nog naar binnen ziet
onze oude ruzies buiten
door het raam dat gulzig weer geopend is

ik smijt me in je armen
we schateren

verzoening

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 1.710