Voorbij...
Een dag, een nacht,
een hart vol verwachting.
Dromend en hopend,
verbaast door jou minachting.
Een ochtend, een avond,
een leven vol geluk.
Toen kwam jij binnenwaaien,
nu is mijn leven stuk
Een droom tegen werkelijkheid,
een leeg gevoel zonder reden.
Ik wil verder met mijn toekomst,
maar zit vast in mijn verleden.
Geen pad wat ik kan bewandelen,
geen dromen meer voor mij.
Wat zou ik graag verder willen,
maar alles is voorbij...
Geplaatst in de categorie: verdriet
Erg dat één persoon je leven zo op zijn kop kan zetten! Hou je haaks... Tijd heelt alle wonden!