GRONINGEN, het weide land

Huisjes op de dijk met wilde tuinen,
waar ik wel eens doorheen wil struinen
verfrissende wind door mijn haren
naar heldere vertes staren
Daar sta ik, blik op oneindig

Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil
Ik zie geen verschil
Verder is het stil
Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken
Geen massa, geen wind, slechts molenwieken

hier en daar en ik kijk naar de wereld
De wereld kijkt naar mij
Even niks, even zitten, een glas cola
Een vrouw loopt voorbij
Ik kijk haar na

Schrijver: de dichter
Inzender: volcmar, 31 maart 2005

infodedichter.nl

stilte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 3 stemmen 933