Archibald

Vanmorgen heb ik Archibald begraven
Het lichtste wezen der menagerie
-Hij was al roerloos sinds een dag of drie-
Ligt in een ondergrondse tuinenclave

De laatste dagen van zijn luchtig leven
Kreeg hij zichzelf maar nauwelijks meer omhoog
Wanneer hij moeizaam naar zijn stokje vloog
Dan zat hij daar amechtig wat te beven

Zo nu en dan klonk er een plof, dan schrok je
We waren niet aan zo’n geluid gewend
Misschien dat je het als gezegde kent:
Hij viel dan van misère van zijn stokje

Om hem postuum gepaste lof te zingen
Vermeld ik hier dat hij een zanger was
Zijn watervallen zuiverder dan glas
Verspreidden golven liefdeshuiveringen

Vraag het de buurt, ze zullen het erkennen
Sinds zijn bevrijdingsdag op Hemelvaart
Is het hier stil, gezapiger, bejaard
Zelfs alle poezen moeten er aan wennen

Een tuinkabouter staat op ‘t plekje waar hij
Begraven is, dat leek me wel gepast
Eenzelfde speelse optimisme was’t
Dat hen bezielde: kobold en kanarie

Schrijver: Anton Albast, 8 mei 2005

poevisiezonnet.nl

huisdieren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 1.664