Hartenkreten

hartenkreet (nr. 13.357):

Dichten en weven

Vaak wil ik met woorden wat weven
ze even gebruiken en dan laten zweven.
Soms schrijf ik een zin op waarin alles klopt
en blijkt er wat ritme en rijm in verstopt.

Een wever laat langzaam zijn rollen verschuiven
maar tekent eerst lijnen van rozen of druiven.
Na weken van werken ziet hij ze verschijnen
in scherpe patronen die niet mee verdwijnen.

Een dichter weeft zinnen van leven en sterven
zingt vaak van geheimen die nimmer bederven.
Hij schrijft langzaam op wat ook anderen zien
en schept met zijn klanken een zuiver stramien

Waarin tussen lijnen van letters en woorden
een wereld verschijnt die hem toebehoorde.
Die geeft hij dan weg aan een leesluistermens
en wat hij gezien heeft is heel vaak een wens.