Verlang naar mij

Uit een ketting van woede breek ik mij los,
waarheid en leugens, total loss.
Ik zie je gaan, ik zie je komen,
luidkeels roepen, onzeker dromen.

Mooie woorden om me heen,
een kreet van angst, ben weer alleen.
Antwoorden zoeken, staren naar de grond,
waar is de wereld waarin ik je vond?

Een kille ruimte omgeven met angst,
maar het gevoel van onzekerheid blijft het langst.
Ik voel je adem, de angst neemt toe,
al deze gevoelens maken me moe.

Het hart op de tong, je zachte lippen,
ontroerende woorden die mij ontglippen.
Leven doe je zij aan zij,
ik vraag je hier: verlang naar mij.

Schrijver: steven pauly, 19 mei 2005

supermanneke10hotmail.com

angst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 7 stemmen 998