spektakel

Voor mijn ogen komt
een bron tot leven.
Een harde stenen bol,
likt zichzelf schoon.

Het water kabbelt over
zijn zo harde huid,
overal applaudisseren zijn
druppels.

Zij versmelten met de oever,
zonder einde en zonder begin.
Gaan weer onder en worden
weer opgezogen.

Het is een spel zonder einde.
Alleen als ik de knop omdraai,
slaapt alles weer in, tot de
volgende opstoot van water
uit de stenen bol.

Schrijver: claire vanfleteren, 19 mei 2005

claire.vanfleterenskynet.be

spektakel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 4 stemmen 475