Onrust
De onrust die mijn denken scheurt
Mijn fronsen laaft, mijn handen stuurt
Laat jou weer binnenglippen, traag
In mijn gedachten, hecht ommuurd.
Je binnendringen, ongewenst
Aanrandend, brandend, zonder vraag
Voelt als een ongewenste gift
Tot langzaam het besef dan daagt
Dat ik jou anti-inviteer
En jij daarin uitdaging ziet
Wat ik niet wil, dat deert je niet.
Zodat jij grijnzend elke keer
Mijn hoofd weer splijt, mijn geest verkracht
Totdat ik jou niet had gedacht.
Geplaatst in de categorie: emoties