witte iris
De meizon doet bloemen ontluiken
en irissen lekker ruiken.
Doch die ene witte is uniek.
Haar blaadjes worden door de
meizon met tederheid aangeraakt,
Haar lange puntige bladeren,
wijzen naar het hemelsblauw.
Wanneer regendruppels haar raken,
zijn het net doorzichtige parels.
Ze geven haar de pracht,
die men niet voor mogelijk acht.
In mijn tuin staat ze in een groen bed,
daar komt ze nog beter tot haar recht.
Ik zou haar willen bij mij hebben,
haar zoete geur ruiken,
maar ik doe haar dat niet aan
ik laat haar verder
in de open natuur ontluiken.
Geplaatst in de categorie: natuur