Flatscreen
Eens
lagen
pen en papier
verlangend naast mijn bed.
Klanken op de rand
van waken en slapen
werden in één pennenstreek
tot een vers geschapen.
In één haal de toon gezet.
Nu
kadert mijn flatscreen
een steeds veranderend schilderij
van wisselende zinnen.
Lang, kort
weer afgebroken
en opnieuw beginnen.
Waar is het eind?
Ik zoek naar een ritme
muziek niet in noten
maar in woorden en klinkers
letters die dansen
op de vloer van mijn scherm.
Wat ik hoor is getik.
Waar is de muziek gebleven?
Waar is mijn muziek gebleven?
Geplaatst in de categorie: taal