inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 13.621):

Troost

O, hoe kan ik je nu troosten
bij je oneindige verdriet?
Stil stromen droeve tranen
om wie jou hier achterliet.

Toekomst lijkt zo grauw en donker,
de zon is weg, het gras verdort.
Doch na weken, maanden, jaren
staat vast dat het weer lichter wordt.

Want de tijd heelt alle wonden,
alleen littekens blijven bestaan.
Die zullen pas geheel verdwijnen
als we zelf zijn heengegaan.

Schrijver: Pieter Feller, 5 juni 2005


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 3.091

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Noortje
Datum:
11 april 2006
Heel mooi gedicht, kreeg rillingen over mijn rug. Perfecte woorden voor troost.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)