Droevig leven voor hoe lang?
Een gewoonte,
zomaar een gebruik.
Je angsten laten varen,
door een luik.
Voor de laatste maal,
achterom kijkend.
De zon zien wegzakken,
een gezicht zo onbegrijpend.
Niet wetend,
wat de toekomst brengen zal.
Je tranen,
maken een waterval.
Verloren,
het zicht voor eeuwig verduisterd.
Enkel nog gehoor,
maar niet een die luistert.
wachtend,
op betere tijden.
Om je van de ketens,
te bevrijden!
Geplaatst in de categorie: verdriet