Gratie
Mijn droom bedekt
met wollen dekens,
de nacht vergrijpt
zich aan mijn strijd
Het lichtloos dreunen
van de twijfels,
verspreid doorheen
een radeloze tijd
Het hoorbaar kloppen
van mijn polsen,
verloochend door
een nutteloos bestaan
Mijn graf zal de
gebreken stelpen,
in droom en daad
tot rust vergaan
De nacht zal
gratie schenken,
mijn ziel in zacht
gemurmel laten gaan
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid