Ongeboren
speels wil ik
woorden losknopen,
struikelend in
mijn mond,
ongedwongen en
met moed kijk ik
de kamer rond
maar stilte
breekt mijn hoop
als de vragen
gaan vervagen,
blindgeworden letters
durf ik niet of
nauwelijks te raken
ruggelingse ogen
vullen zich met
zinnen nog te gaan,
onvoldragen klanken
die ik steeds maar
weer herhaal
woorden blijven
haperen, onzeker
in mijn keel,
ik zoek mijn
ongeboren stem,
in diepe wonden
nooit geheeld
Geplaatst in de categorie: verdriet