Vallende
Eerder viel ze, waarna ze constateerde
“Shit ik val!” Ze viel en een moment later smakte ze neer
Nu valt ze en kijkt ze om zich heen, boven haar en onder haar
En ze bedenkt: “waar zal ik op aansturen, hoe wil ik landen?”
Nu voelt ze ook het vallen zelf
Fijne warme luchtstromen weet ze te traceren
En daar leunt ze dan lekker op!
Vallende is ze dus: prettig zwevend, bijna vliegend
Vol van vertrouwen en dat weegt gelukkig weinig
En vanuit een onspannende rust daalt ze af naar beneden
Langzaam vanuit de hoogte groeien contouren tot concrete vormen
Ze bereidt zich voor op een zachte landing
Heeft ze de bewuste plek al goed voor ogen?
Of is ze er toevallig al?
Geplaatst in de categorie: individu