inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 14.043):

Alleen in de bus

In de bus is het leeg
de plek naast mij onbezet
Maar stiekem
verzin ik je hier

Ik moet lachen
om iets wat je zegt
En even heeft het allemaal nut
maar als ik weer naast me kijk
ben je er niet

Ik teken je gezicht
op het beslagen raam
En de schaduw van je lach is nog
op mijn wang
Jouw stoel nog warm

Als ik bij mijn halte
uitstap
zie ik je zitten
Je zwaait vanachter het raam
Mijn zwaaidende illusie

Soms is de werkelijkheid
zo koud, zo eenzaam
dat het beter is te geloven
in een zoete leugen
Laat me geloven.

Schrijver: janneke
Inzender: ikje, 17 juli 2005


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 945

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Rudolf
Datum:
19 juli 2005
Email:
rudolf.schinkelhome.nl
Soms
heel soms
lijkt het
slechts

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)