Hartenkreten

hartenkreet (nr. 14.047):

IJzeren tranen

IJzeren tranen plengen over mijn wangen
Pijn uit lang vervlogen dagen
Maar ook de nieuwe pijn niet kunnen verdragen
Eelt houdt niet langer mijn hart gevangen

Als een stalker haalt uiteindelijk de monsterlijke angst
De geverfde glimlach van mijn gezicht
Het koude afscheid doet haar plicht
Verdriet verjaart niet, doch duurt het langst

Voor het eerst in tijden
Neem ik mijzelf op schoot
Troostend maak ik mijn hart bloot
Komt er een eind aan lijden?