arenden
Je zou het niet zeggen, jonge vriend
maar als baby was ik heel schoon
Ik zie je vreemd opkijken,
maar er zijn meer zaken ongewoon
Zo pronkte ma’ma met mij
urenlang het dorpsplein rond
Een ieder zag mijn oogjes zo blauw
en mijn haartjes zo blond
Doch er waren ook boze blikken
en jaloezie deed ook hier zijn werk
Een vloek werd gesproken
er verscheen een arend aan het zwerk
Met klauwen als messen
en zijn zoekende blik
zocht hij de mooiste baby
en dat, mijn vriend, was ik
Althans dat dacht mijn ma’ma
maar de arend vloog mij voorbij
en greep de baby van Van Houten
koos die als lekkernij
Dus mijn vriend
we drinken nog een glas
ik had hier nu niet gezeten
als ik toen de knapste was
Geplaatst in de categorie: moraal