Onvoltooid verleden

De groene wereld om ons heen,
onder de stilte van de bomen,
laat ons weer beseffen wie we zijn,
en over wie we beiden dromen.

Je plaagt me met jouw kriebels,
ik streel je met mijn hand,
en zonder het te beseffen,
gaan we langzaam naar de rand.

Weggestopte gevoelens,
komen ontluikend weer naar boven,
als een vuur wat niet te blussen is,
de vlammen niet te doven.

Dan volgt de emotionele ontlading
heel heftig, intens en passioneel,
en smelten we weer samen,
tot een eenheid, een geheel.

En in deze oase van gevoeligheid,
vandaag, ja hier in het heden,
worden we beide aangenaam verrast,
door een onvoltooid verleden.

onvoltooid liefde verleden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 1.256