Buiten

Vrijheid, ruimte en rust
Op de fiets, nergens naar toe
De wereld flitst voorbij
Jouw benen zijn nog lang niet moe

Was die rust ook maar in jouw hoofd
Gedachten verdringen daar elkaar
Voor elk hersenspinsel een plekje vinden
Dat maakt deze tocht ineens weer zwaar

In gedachten ben ik bij je
Achterop de fiets
Mijn armen om je heengeklemd
Dat gevoel, dat doet me iets

Liefst zou ik naast je rijden
Samen, dicht bij elkaar
De zon die je haren goud doet lijken
Je glimlach, ik kijk ernaar

Schrijver: Arbro, 29 juli 2005

abroerxs4all.nl

fietsen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 10 stemmen 1.364