Hartenkreten

hartenkreet (nr. 14.169):

Stap

Hij sluit geen deuren achter zich.
De jongen die hij is geweest
verlaat de ruimte die hij kent
het onbekende tegemoet.
Hij houdt zijn adem even in

dan, even dralend bij de poort
waarachter al het andere is,
besluit hij, ('hartstikke bedankt'),
dat hij zijn eigen weg moet gaan,
ons, die het weten kunnen, latend
bij waar wij ook weer waren.

'Dag godenzoon, dag prinsenkind',
denkt die hem achterna wil snellen
en veilig stellen voor de nacht,

maar krachtig gaat zijn stap
steeds verder weg van het bekende