Hartenkreten

hartenkreet (nr. 14.193):

Zijn elfendroom

Wanneer hij ogen sluit
ziet hij haar in verte
geknield met gevouwen vleugels
breekbaar teer

een blauwe nachtelijke glans
geeft haar een magische teint
en zij drinkt
uit de bron van leven

druppels helder als kristal
parelen langs lippen naar beneden
zij lacht tevreden
zo'n ongekend gevoel

hij versnelt zijn pas
wil zijn elfje vangen
voelt een ongekend verlangen
als hij naar haar kijkt

tijd verstrijkt
en hij wordt wakker uit zijn droom
voelt zich ongewoon
leeg en verlaten

nu kantelt hij stenen
met de hoop dat het dooft
hij zichzelf weer gelooft
stapelt ze op zijn gevoel