Kwijtgeraakt !
Zomaar gegaan,
naar het verre land,
terwijl `t dichtbije
jou nodig had
Zo erg, had ik
nooit gedacht dat ik
`t zou vinden
Alles kwijtgeraakt,
die mond, waarachter
een mooie glimlach en gave , spierwitte
tanden zich verscholen
Kwijtgeraakt,
wanneer ik juist dacht,
jij wordt van mij
Juist dan, kwijtgeraakt!
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid