Ik zag

ik zag
in een plotse flits
jouw silhouet
schrok
wist me geen raad
zo lang geleden
niet kunnen vergeten
zo veel verdriet
geen ontkomen

je stapte
zonder aarzelen
op me toe
en kuste me

me
in verwarring
achterlatend
tranen in mijn ogen
mijn hart weer open
als voorheen

Schrijver: BorisBelen, 30 augustus 2005

borisbelenhotmail.com

Liefdesverdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 9 stemmen 790