zilte fontein
in mijn natte cirkel
hang ik verblind de dove uit
gevoelloos voor tekens
van leven en van liefde
zwemmend in een oceaan
terwijl continenten langzaam
eiland worden en eilanden
verdwijnen in een zoute mist
blijft verdriet van gisteren
ook vandaag weer huilen
zilte fontein die niet opdroogt
eeuwig druppels achterlatend
Geplaatst in de categorie: verdriet