Harde natuur
Eenzaam rond turend op de afgesproken plek
Steeds zenuwachtiger draaiend om zijn as
Als een oude vogel, druppels schuddend van zijn veren dek
Zijn spiegelbeeld bekijkend in een regenplas,
hopend dat zij die ander was
Is hij de laatste van zijn ras
Van de eens zo duidelijke toekomst,rest slechts een wazige vlek
Hij staart triest naar de hemel, is er voor mij daarginds nog plek
Is hij achtergelaten als een vergeten verregende jas
De maatschappij ging aan hem voorbij
Zijn brood verdienen was moeilijk genoeg
Hij dacht; te veel veranderingen voor mij
Het leven vliegt aan me voorbij, hoe hard ik ook zwoeg
De andere tortel strijkt toch naast hem neer
Hij was zoals gewoonlijk te vroeg
Geplaatst in de categorie: dieren