waar was je nou...
soms kan het gebeuren
op een kilmiezerige dag
dan zit je zomaar naast me op de bank
jouw ogen, hemelsblauw, kijken me aan
je lacht jouw stralend brede lach
je kust mijn tranen
met jouw zachte lippen weg
net als ik zeggen wil:
‘waar was je nou’
ben jij alweer verdwenen
maar even, slechts heel even maar
heeft in mijn stille eenzaamheid
de zomerzon volop geschenen
Geplaatst in de categorie: emoties
Juliette