Zijn vader zijn...
Zijn ogen spreken weer
maar met berusting.
Nooit uitgesproken liefde
te vaak uitgestraald
lijkt nu geblust.
Zijn zoon die hij al kwijt was
is nu echt vertrokken
met kleinzoon, kleindochters
en schoondochter.
De mantel der liefde
uitgeveegd en weggepoetst
met een traan, maar toch...
‘Als ze terugkomen
zijn ze weer welkom’...
Vader ben je
en blijf je
met sprekende ogen
en stralende berusting
in gebluste liefde...
Geplaatst in de categorie: verdriet