Roodbruine gevel
Een roodbruin gebouw
met witte randen
kon er niets aan doen
dat het....gestopt
door een gesprek met
een allerwelwillendst
mogelijk nieuw familielid, 't
tikkeldidomt, tikeldidomt van
de piano ver-
zadigde accoorden die
naar een
hemel rijken, terwijl
zelfs de aller onemotioneel
ontwikkelde weet
dat het hier om niets meer
maar ook niet minder, om
de dooie dood niet, om
vallen gaat,
doorvallen en nog eens
doorvallen.
Terwijl de rood-
bruine gevel zich
ondanks zichzelf nog
steeds gespiegeld weet
in de avond waarop
mensen luidruchtig
naar elkaar op zoek
gaan.
Geplaatst in de categorie: overig