STAMKROEG
In te voorspellen eenzaamheid
zoek ik weer dezelfde mensen
die in hun bekrompenheid
alles en iedereen verwensen,
en zwelgend in hun klein verdriet
zingt Bachhus zacht zijn welkomstlied.
Overtuigd van hun gelijk,
maar dat ze nimmer konden krijgen
vervelen ze mij met hun gezeik
of hullen zich in drinkend zwijgen,
van hun ego zo zelf vervuld
dat geen weerwoord wordt geduld.
Ik neem mij voor nooit meer te gaan,
maar weet bij 't omzien naar de krukken
die daar als stille wachters staan,
dat vermijden niet zal lukken
omdat de keus niet moeilijk is
tussen stamkroeg of gevangenis.
Geplaatst in de categorie: drank