VERGETEN
Ik zag een man
met ogen dof van 't strijden;
welke mensvergeten god kan
iemand zo aan 't leven laten lijden
als ware het een duivelsplan.
Ik zag hem gaan
verloren in zichzelf praten;
niemand sprak hem zelfs nog aan,
en door een ieder losgelaten
gedoemd was niet meer te bestaan.
Ik zag het gat
waarin hij was gevallen,
dat hem als een graf omvat,
waar pijn en leed zich samenballen,
tot 't leven zelf hem vergat.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid