Wind

De wind waait mij
ver weg
van hier
over uitgestrekte vlaktes
van onbestemd
verlangen

ik wacht
waar de wind mij waait
aan de oplichtende horizon
is de dageraad
slechts een manestraal
ver weg

ze waait
over onbereikbare
bergtoppen
laat sporen na
in de bedding
van de rivier

er waait
zomaar ineens
een andere wind
geeft een rimpeling
in het stilstaand
water

moe gewaaid
keer ik terug
de wind
gaat liggen
in zijn
thuishaven

Schrijver: Carin, 29 september 2005

carindeboerhotmail.com

wind

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 15 stemmen 1.136