Onder bleekgeel schijnsel

Ik leg mijn zilveren handen
tegen jouw lijf
dat siddert van kracht

mijn lippen fluister
ik zacht
'wacht op mij vannacht'

bij de bron van leven
tussen het wuivend loof
voorbij het nachtelijk uur

alleen daar kunnen wij minnen
onder bleekgeel schijnsel
van de zevende maan

Schrijver: Almaresáre, 1 oktober 2005

Almaresarehotmail.com

liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 515